Osteopathie

Osteopathie is een volwaardige medische discipline die zich richt op de diagnose en behandeling van functiestoornissen die ontstaan door beperkte bewegingsvrijheid in het lichaam.

Een osteopaat onderzoekt het volledige lichaam manueel om beperkingen in beweging te identificeren. Deze beperkingen worden behandeld om de doorbloeding en zenuwfunctie te verbeteren, wat leidt tot verlichting van de klachten. Osteopaten hebben een diepgaande kennis van anatomie, fysiologie, neurologie en pathologie.

De focus van osteopathie ligt voornamelijk op klachten met een functionele oorzaak. Bijvoorbeeld: als een patiënt nek- of lage rugpijn heeft en er na radiologisch of ander onderzoek geen structurele afwijkingen worden gevonden, kan de oorzaak van de klachten waarschijnlijk worden toegeschreven aan functionele aspecten, zoals beperkte gewrichtsmobiliteit, verminderde doorbloeding, geïrriteerde zenuwen of gespannen spieren.

Osteopaten zoeken specifiek naar de oorzaak van de klachten, vaak niet beperkt tot het gebied waar de pijn wordt ervaren. Ze onderzoeken de mobiliteit van gewrichten, botten, spieren, bindweefsel, organen en zenuwen in het hele lichaam. Dit onderscheidt osteopathie van andere medische disciplines die vaak alleen de symptomen behandelen.

‍

‍